Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2020

σημειώσεις Η ΤΕΧΝΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1980

Δ-ΤΕ-ΙΣΘΕΤΑ 027
Η ΤΕΧΝΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1980
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΘΕΣΜΟΙ
εαρινό εξάμηνο 2019-2020
διδάσκων Νίκος Δασκαλοθανάσης

σημειώσεις του Εμμανουήλ Νίνου
4ο έτος   /  η' εξάμηνο


11ο μάθημα    Τρίτη 02 Ιουνίου 2020
βιντεομάθημα
(λόγω καραντίνας κορωνοϊού)
ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
1973
πειραματικά βίντεο
1977
εμπλοκή καλλιτεχνών στην επανάληπτική διαδικασία
πρόβλημα πρωτοτυπίας
μετάθεση έννοιας ταυτότητας
ζήτημα αυθεντικού
αρκεί η πράξη της επανάληψης
1984
νέο πρόσταγμα; φιλοσοφία μεταδομισμού
όχι δίπολα
1986
μετά τους Warhol και Koons, αποδοχή του καθεστώτος
όχι κριτική στάση
η αγορά εναγκαλίζεται την τέχνη
νεοφιλελευθερισμός
1988
δυο διαφορετικές στάσεις ως προς τη γερμανική ιστορία
Kiefer και  Richter
1993β
Whiteread
υλοποιεί τον κενό χώρο
αποκείμενο abject
1993γ
κατάρρευση προτύπων
1994α
κριτική των σχέσεων
1998
το βίντεο ενηλικιώνεται
Bill Viola; η αισθητική απόλαυση
καθηλωμένος θεατής
ξεχνάς το σώμα σου
έννοια ελέγχου
2003
Hirschhorn
2015
αρχιτεκτονική νέων μουσείων



10ο μάθημα    Τρίτη 19 Μαΐου 2020
βιντεομάθημα
(λόγω καραντίνας κορωνοϊού)



Gary Hill Mediations, 1986



“Humanity consists of three things: the unborn, the dead and the living,” Viola remarks. “The human condition is so powerful and so necessary. The most important thing human beings can do in their lives is to leave something behind. People who came before have left behind something that gives us knowledge. Creativity exists in all human beings; it transcends time and place and it arises from the practice of making something new from something old. Art is the universal language of mankind. I firmly believe that it is especially needed in this day and age of conflict, strife and misunderstanding. It is kept alive by the human presence within all material creations, including video and computers. All art is contemporary art and is born in radical new ideas. And right now for artists out there, we are living in an extraordinary time unprecedented in the history of art. Right now you have the widest range of media styles, techniques and languages to express your inner vision that has ever existed in the history of art-making on this planet. But you still have to tear down something to build something up. It’s what you risk, what you put in to, what you sacrifice from yourself to get that deep. And all the great artists go to that edge.”

“For 18 months, we lived in Japan and our Zen teacher would give us good advice. He would always say, ‘Too much head work!’ Zen teachers developed the famous Zen Doctrine of No Mind, and that means get the fucking mind out of the way because that’s the one that plays tricks on you.”

He often recounts his near-death experience as a child when he almost drowned in a lake in upstate New York and the aquatic marvels that he had seen.
“I completely sank, like a stone,” he recalls. “Then I just sat there like a little Buddha. I remember seeing these amazing shafts of light coming down. And then my uncle’s arm wrapped around me and he pulled me out of the water. This accident was something that gave me a pure gift. I was always fascinated by this beautiful world that I saw at that moment when I fell in the water and almost died.”

bill viola




Bill Viola - The Greeting (1995)


La Visitazione è un dipinto a olio su tavola (202x156 cm)
databile al 1528-1530

σύγκρινε το βίντεο του Βαϊόλα με την επίσκεψη στης Παναγίας τουΠαντόρμο



Bill Viola - emergence

περιγραφή του έργου από τον καλλιτέχνη
http://www.getty.edu/art/collection/objects/184037/bill-viola-emergence-american-2002/

σχέδιο μαθήματος του μουσείου Γκέτυ

Bill Viola: The Passions
29 July – 6 November 2005
στην Εθνική Πινακοθήκη Αυστραλίας


Bill Viola: The Moving Portrait: Smithsonian: National Portrait Gallery, Washington DC, November 18, 2016 – May 7, 2017.




Masolino da Panicale;
Tommaso di Cristoforo Fini

Pietà , 1424

διαστάσεις 280  επί 118 cm

σύγκρινε το βίντεο Ανάδυση του Βαϊόλα με την Πιετά του Μαζολίνο



o Bill Viola μιλάει για το γύρισμα της Ανάδυσης


The Annunciation, 1450-5  Dieric Bouts

ακόμη ένας πίνακας που επηρέασε τον Viola για το βίντεο Ανάδυση




Bill Gates Microsoft Commercial Features Spirit Cooker Satanist Marina Abramovic


Microsoft Publishes, Then Takes Down Commercial with ‘Spirit Cooker’ Marina Abramović



ΧΡΟΝΟΛΟΓΊΑ 2015
από το βιβλίο
Hal Foster/Rosalind Krauss/Yves-Alain Bois/Benjamin H. D. Buchloch, Art since
1900: modernism, antimodernism, postmodernism, Λονδίνο, Thames &
Hudson, 2004, μτφρ. Ιουλία Τσολακίδου, Η τέχνη από το 1900:
μοντερνισμός, αντιμοντερνισμός, μεταμοντερνισμός,

Θεσσαλονίκη, Επίκεντρο, 2018, τρίτη αναθεωρημένη έκδοση




The Whitney Museum of American Art at Gansevoort / Renzo Piano


Architect Renzo Piano and Adam Weinberg, the director of the Whitney, on the newly re-opened Whitney Museum of American Art


New Acropolis Museum / Bernard Tschumi Architects


Broken Obelisk

Barnett Newman



MAXXI
 Museo nazionale delle arti del XXI secolo

Zaha Hadid,  (1950-2016)



9ο μάθημα    Τρίτη 12 Μαΐου 2020
βιντεομάθημα
(λόγω καραντίνας κορωνοϊού)

ώρα              συμμετέχοντες
14:13   54  attendees
14:31   70  ATTENDEES
15:03   74  attendees
16:11    64 ATTENDEES
16:13    61 ATTENDEES




τηλεόραση - έπιπλο

the evolution of TV in the home


Magnet TV (1965) by Nam June Paik







Charlotte Moorman performs with Paik's 'TV cello'



Charlotte Moorman Is Finally Remembered as More Than “The Topless Cellist”




Bruce Nauman

91.802 προβολές
Live-Taped Video Corridor

άρθρο του μουσείου Γκούγκενχαϊμ




lip sync 1969
video, b&w, sound, 1:01:58 min,
BRUCE NAUMAN

"At some point I simply get started with making something, regardless of whether it’s with a good idea, a bad idea or no idea. I just make something out of what is lying around. And precisely these things that arise out of speechlessness, out of despair, are often the most important ones. They lead to the core, to the question as to who I am and why I want to do anything at all."




Bruce Nauman – ‘The True Artist Helps the World’ | TateShots



Vito Acconci - Pryings 1971

Published 1971 Duration: 21 minutes
Pryings is a video recording of a performance by Vito Acconci in public with Kathy Dillon at a New York university. The artist shows a situation in which he is trying by force to open the eyes of the woman who stubbornly persists in keeping them closed

Steina and Woody Vasulka

Matrix, 1970-1972

Steina and Woody Vasulka, Vasulka Video: Matrix, 1978 (excerpt) (video)







bill viola

the crossing 1996


The Quintet of the Astonished.

 Bill Viola


The Raft

 Bill Viola




Bill Viola – Martyrs (Earth, Air, Fire, Water) | TateShots

Take a behind-the-scenes look at the making of Bill Viola’s video installation Martyrs (Earth, Air, Fire, Water), on display at St. Paul’s Cathedral.



Bill Viola - emergence



8ο μάθημα    Τρίτη 5 Μαΐου 2020
βιντεομάθημα  (λόγω καραντίνας κορωνοϊού)



Media Burn by Ant Farm: Car Crash

A pyramid of television sets are stacked, dowsed with kerosene, and set ablaze. Then a modified 1959 Cadillac El Dorado Biarritz, piloted by two drivers who are guided only by a video monitor between their bucket seats, crashes through the pyramid destroying the TV sets.



Magnet TV (1965)

Nam June Paik

a seventeen-inch black-and-white set on which an industrial-sized magnet rests.
The magnetic field interferes with the television’s electronic signals,
distorting the broadcast image into an abstract form that changes when the magnet is moved





wolf vostell
«Television Décollage», 1963




gabriel orozco
my hands are my heart, 1991





gabriel orozco (1962- )

Black Kites 1997

and




GABRIEL OROZCO
Home Run close-up, 1993
the work exists solely due to the curator creating a wall label.
Thus, Orozco has the institution invest an outside object with the status of the work of art.




Jimmie Durham
Pallas Athena 2008




Jimmie Durham
The Doorman, 2009

Portrait of Self?

Œuvres de Jimmie Durham

Texte par Rhonda L. Meier





kara walker
consume 1998
Consumption as a theme considers both the
“consumption” of people as products in the slave trade
as well as the consumption of breast milk in Walker’s
versions of the Madonna lactans. Consume depicts two
figures, an ethnically featured female and a young boy
with white features. The two figures face each other as
the boy appears to suck on an object connected to the
woman’s skirt as the woman herself sucks from her
upturned breast. The objects on the female figure’s skirt
are of a phallic shape, and could denote gender
ambiguity. A complete reading of the objects as phallic
appendages would infer that the young boy is
performing a sexual act on the female figure, yet the
objects encircle the woman’s body as if part of a skirt,
recalling images of Josephine Baker and her exotic
costume.








KARA WALKER
CAMPDOWN LADIES 1998




Kara Walker: Starting Out | Art21 "Extended Play"



Kara Walker
doesn’t simply make provocative art;
she creates living, breathing visual narratives about race in America
that are often ferociously violent and irrefutably poignant.
και



No Woman No Cry 1998.

It was one of the works included in the exhibition which won him the Turner Prize that year (the first painter to win the prize since Howard Hodgkin in 1985). The Financial Times has described it as "his masterpiece".[1]

The painting is in mixed media, including acrylic paint, oil paint, and polyester resin.[2] Against a golden background, it depicts the portrait of a black woman with braided hair weeping. Each tear includes a collaged image of Stephen Lawrence, who was murdered in 1993 and whose mother, Doreen, was leading a campaign in 1998 for an inquiry into the failed murder investigation; the campaign for the inquiry was successful, with the final report declaring in 1999 that the police department conducting the investigation was "institutionally racist".




                                 Rotimi Fani-Kayode (1955-1989)




Jacob Jordaens  (1593-1678)

Moses and his Nubian Wife  1650



                                              Rotimi Fani-Kayode (1955-1989)
                                     https://whatsonafrica.org/five-things-you-need-to-know-about-rotimi-fani-kayode/




YINKA SHONIBARE


shonibare SoRPM australia

Yinka Shonibare, The Sleep of Reason Produces Monsters





7ο μάθημα    Τρίτη 28 Απριλίου 2020
βιντεομάθημα  (λόγω καραντίνας κορωνοϊού)



 Installation view, “Magiciens de la Terre” at the Centre Georges Pompidou and La Grande Halle, Parc de la Villette, Paris, France, 1989. Curated by Jean-Hubert Martin. Via SFAQ.
https://conversations.e-flux.com/t/why-do-curators-talk-like-that/2024

1989 the exhibition ‘Magiciens de la Terre’
 https://www.biennialfoundation.org/2014/03/in-1989-the-ambitious-exhibition-magiciens-de-la-terre-opened-in-paris-presenting-the-work-of-over-one-hundred-artists-half-of-whom-were-described-as-non-western/



La Pêche chinoise
1742
 François Boucher  (1703–1770)
Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ



Émile Zola by Édouard Manet.
 submitted the portrait to the 1868 Salon
 A Japanese print of a wrestler by Utagawa Kuniaki II completes the décor."


La Belle Hottentot, a 19th-century French print of Baartman
 Sara Baartman (Afrikaans: [ˈsɑːrɐ ˈbɑːrtman]; also spelled Sarah, sometimes in the diminutive form Saartje ([ˈsɑːrtʃi]), or Saartjie and Bartman, Bartmann; 1789 – 29 December 1815)[1]:184 was the best known of at least two[2] South African Khoikhoi women who, due to their large buttocks, were exhibited as freak show attractions in 19th-century Europe under the name Hottentot Venus—"Hottentot" was the name for the Khoi people, now considered an offensive term


Fig. 1. Installation in the Oceanic Room, Trocadero Museum of Ethnography, Paris 1895 (from W. Rubin ed., ‘Primitivism’ in 20th century art, The Museum of Modern Art, New York, 1984, p.258).
https://www.creativecowboyfilms.com/blog_posts/the-power-and-diversity-of-oceanic-art


PABLO PICASO
Tête de femme (Fernande) (Head of a woman (Fernande)) 1909,
a bronze portrait of his lover Fernande Olivier,
https://www.artic.edu/artworks/66039/head-of-a-woman-fernande


επιρροή του Πικάσο από αφρικανική τέχνη
πρωτογονισμός



“Primitivism” in 20th Century Art:
Affinity of the Tribal and the Modern


6th Caribbean Biennal 
A Project by Maurizio Cattelan

http://www.noshowmuseum.com/en/2nd-b/maurizio-cattelan
σκηνές από την 6η μπιενάλε
η οποία δεν περιλαμβάνει κανένα έργο




Maurizio Cattelan – Untitled (Picasso), color photograph, 1998

"Originality doesn't exist by itself. It is an evolution of what is produced. ... Originality is about your capacity to add."



Maurizio Cattelan
 Novecento (1990), 1997,

 installation view, Victory is Not an Option, Blenheim Palace, 2019,
 photo Tom Lindboe
a taxidermized horse hung from the baroque ceiling of one of the museum's salons



Christie’s sold the piece in 2001 for $886,000, and a second version was auctioned by Phillips, de Pury & Company in 2004 for $3 million.





Maurizio Cattelan
The Wrong Gallery















As the wrong dealers say,
‘The Wrong Gallery is the back door to contemporary art, and it’s always locked.’

Wood, brass, steel, aluminum, resin, plastic, glass and electric lighting.

The 1:6 Scale Wrong Gallery, 2005
Wood, brass, steel, aluminium, resin, plastic, glass, and electric lighting
Edition of 2500
Numbered on underside, with artist’s copyright stamp







https://www.youtube.com/watch?v=Lu9hnVLxLTc

MAURIZIO CATTELAN

"VICTORY IS NOT AN OPTION"

AT BLENHEIM PALACE

(September 12 - October 27, 2019





Fountain (Buddha) 
1996
cast bronze
12 x 15 7/8 x 18 in. (30.48 x 40.32 x 45.72 cm)
Sherrie Levine
https://www.thebroad.org/art/sherrie-levine/fountain-buddha





Tania Bruguera
putting Duchamp’s Fountain 
back into use at Queens Museum of Art

 http://www.seismopolite.com/on-the-fallacies-of-useful-art-tania-brugueras-immigrant-movement-international
άρθρο περί της πλάνης της χρηστικής τέχνης
Arte Útil



Fairgoers take pictures of Maurizio Cattelan's Comedian, 2019
for sale from Perrotin at Art Basel Miami Beach. Photo by Sarah Cascone.

Wherever I was traveling I had this banana on the wall. I couldn’t figure out how to finish it. In the end, one day I woke up and I said ‘the banana is supposed to be a banana.'

άρθρο για τη χρυσή τουαλέτα (18 καρατίων!)


η τουαλέτα εκλάπη το 2019 από το παλάτι Μπλέναμ


https://www.perrotin.com/artists/Maurizio_Cattelan/2/hollywood/7127

Maurizio CATTELAN

Hollywood, 2001

Colour photography, plexiglas, wood frame

175 x 393 x 7 cm | 68 inch x 12.10 ft x 2 3/4 inch

Edition of 10+2AP




http://www.martincreed.com/site/works/work-no-227
martin creed
Work No. 227
The lights going on and off
2000
5 seconds on / 5 seconds off
MOMA, New York, 2007

 http://www.martincreed.com/site/words/work-no-227-the-lights-going-on-and-off
μια ερμηνεία του έργου "φώτα που αναβοσβήνουν"
από τον περιβόητο  Maurizio Cattelan



6ο μάθημα    Τρίτη 14 Απριλίου 2020
βιντεομάθημα  (λόγω καραντίνας κορωνοϊού)

για το Χίρσχορν διαβάστε
από το βιβλίο
FOSTER-KRAUSS-BOIS-BUCHLOH-JOSELIT Hal Foster et al., 
Η τέχνη από το 1900. Μοντερνισμός, Αντιμοντερνισμός, Μεταμοντερνισμός, 
μφρ. Ιουλία Τσολακίδου, πρόλογος-επιμέλεια Μιλτιάδης Παπανικολάου,
 Τρίτη έκδοση, Αθήνα, εκδόσεις Επίκεντρο, 2013
σ. 713-714
σ. 752-754 εκτός ύλης, χρονολογία 2009)

και το άρθρο 
"κατάλοιπα αποσάθρωσης και ερείπωση, η γλυπτική του Τόμας Χίρσχορν"
Detritus and Decrepitude The Sculpture of Thomas Hirschhor
του  Benjamin H. D. Buchloh



Thomas Hirschhorn
Piet Mondrian-Altar, 1997
στο βωμό, το μήνυμα της αγάπης προς τον αποθανόντα καλλιτέχνη
(εδώ πρόκειται για τον Μόντριαν)
εκφράζεται χωρίς κάποια  αισθητική ανησυχία/φροντίδα,
οι ήρωες δεν αλλάζουν, αλλά η τοποθεσία του βωμού αλλάζει,
η μορφή της απότισης του φόρου τιμής στους βωμούς
είναι παρόμοια:
κεριά, λουλούδια, λούτρινα αρκουδάκια,
καρδούλες και αφιερώσεις σε χαρτί,
σημασία έχει το μήνυμα μου μεταδίδεται,
η μέση διάρκεια των βωμών είναι δύο εβδομάδες
και μετά εξαφανίζονται
Ο Χιρσχορν έφτιαξε βωμούς για τους:
Piet Mondrian, Otto Freundlich, Ingeborg Bachmann, και Raymond Carver
http://www.thomashirschhorn.com/statement-altars/

Thomas Hirschhorn
Altar Otto Freundlich, Berlin 1998
επαναληπτικότητα
σημείο αναφοράς το ιστορικό παρελθόν


 Thomas Hirschhorn
Ingeborg Bachmann Altar at Berlin Alexanderplatz station (2006)
δημόσια εγκατάσταση
δυσνόητη παράσταση
ιδιωτικό αρχείο
προχειρότητα
πώς να αποκρυπτογραφηθούν ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ;



Rachel Whiteread 
House 1993

It won her both the 1993 Turner Prize and the 1994 K Foundation award.
τσιμεντένιο εκμαγείο του εσωτερικού της οικίας
αποτύπωμα εσωτερικού χώρου
"I mummify the silence!"


"one of the most extraordinary and imaginative public sculptures created by an English artist this century"

το άρθρο στην αγγλόφωνη βικιπαίδεια είναι πολύ κατατοπιστικό
https://en.wikipedia.org/wiki/House_(sculpture)

και στο
Η τέχνη από το 1900. Μοντερνισμός, Αντιμοντερνισμός, Μεταμοντερνισμός, 
Τρίτη έκδοση, Αθήνα, εκδόσεις Επίκεντρο, 2013
σ. 681-682



Rachel Whiteread 
Untitled (Amber Double Bed) 1991 
Rubber and high-density foam 
119.4 x 137.2 x 104.1 cm 47 x 54 x 41" 
Exhibited at the Saatchi Gallery





Rachel Whiteread Interview




Rachel Whiteread
Untitled (Bath)
1990
Plaster and glass
103 x 209.5 x 105.5 cm
δεν είναι readymade
το φτιάχνει η ίδια


Young British Artists
δεν υπολογίζουν την παράδοση
πρωτοποριακά νέα έργα
πολλά στη συλλογή του Charles Saatchi
Saatchi became not only Damien Hirst's main collector, but also the main sponsor for other YBAs
shock tactics




Tracey Emin
My Bed  (1998)
(Mattress, linens, pillows, objects, 79 x 211 x 234 cm)
τα διάφορα πεταμένα αντικείμενα: καλτσόν, πετσέτες, άδεια μπουκάλια βόντκα, εσώρρουχα, προφυλακτικά, αντισυλληπτικά, και φωτογραφίες της καλλιτέχνιδος
πρόκειται πραγματικά για το χάλι του κρεβατιού της,
μετά από τέσσερις μέρες νευρικού κλονισμού...
https://artlead.net/content/journal/modern-classics-tracey-emin-bed-1998/


Tracey Emin with her work My Bed, which sold for £2.5m in 2014


η ίδια μιλάει για το "κρεβάτι"
για το πώς της ήρθε η ιδέα να το εκθέσει
και τη σχέση του έργου της μ' αυτό του  Francis Bacon (1909–1992)

δες ένα από τα σχέδιά της

 Tracey Emin
 Ripped Up, 1995
 https://www.theguardian.com/artanddesign/2009/may/25/tracey-emin-drawing-art



Jean-Siméon CHARDIN (Paris, 1699 - Paris, 1779)

La raie      Vers 1725 - 1726


Dans La Raie, ce "monstre étrange", Proust admira "la beauté de son architecture délicate et vaste, teintée de sang rouge, de nerfs bleus et de muscles blancs, comme la nef d'une cathédrale polychrome".





Damien Hirst
The Physical Impossibility of Death in the Mind of Someone Living, 1992

And to those who objected that anyone could have done it, Hirst had an unanswerable answer:
 'But you didn't, did you?'
https://www.theguardian.com/artanddesign/2003/apr/20/thesaatchigallery.art6
βραβείο Τέρνερ το 1995


Damien Hirst, 
"A Thousand Years" (1990)
 http://www.damienhirst.com/a-thousand-years

γυάλινη βιτρίνα:
στη μια μεριά, ένα κομμένο κεφάλι αγελάδας,
σκουλήκια το τρώνε, μεταμορφώνονται σε μύγες που
καίγονται στο φως που κρέμεται από πάνω,
στην άλλη μεριά, ένα ζάρι με μόνο μία βούλα σε κάθε πλευρά του (δεν κερδίζει κανείς...)

 “There has only ever been one idea, and it’s the fear of death; art is about the fear of death.”

 “The fear of death is the strongest emotion, so as an artist when you start thinking about these things you end up thinking about that kind of darkness. […] It’s about how you can cushion yourself from death in some way.”
 https://www.artspace.com/magazine/art_101/art-in-the-90s/1990-the-reasons-why-damien-hirsts-a-thousand-years-stopped-francis-bacon-in-his-tracks-55452

σύγκρινε το παραπάνω έργο του Χέρστ
μ' αυτό του Ολλανδού

Pieter Aertsen (1508–1575)
A Meat Stall with the Holy Family Giving Alms, 1551
νεκρή φύση, αλλά στο βάθος
βιβλική σκηνή με τη φυγή στην Αίγυπτο και την Παρθένο πάνω στο γαϊδουράκι
να δίνει ελεημοσύνη σε φτωχούς


Damien Hirst
mother and child, παρουσίαση του 2007
αγελάδα και μοσχαράκι κομμένα στη μέση σε διαφορετικές δεξαμενές με φορμόλη
πήρε το βραβείο 1995 Turner Prize

οι ψυχαναλυτές θεωρούν το έργο
μια μελέτη της γέννησης και του θανάτου,
ενώ ο κριτικός της Sunday Telegraph το χαρακτήρισε
"επίδειξη του αλλόκοτου, του τερατώδους"
(‘A freak show’)
https://www.freud.org.uk/2001/11/12/damien-hirst-mother-and-child-divided/

για να σας πω όμως και κάνα κουτσομπολιό,

α) ο Χερτστ εγκατέλειψε τα ψομίμια μέσα σε φορμόλη
και κατευθύνεται τώρα προς πιο ευχάριστα λουλουδάτα θέματα
δείτε τις ανθισμένες κερασιές του στο
http://www.damienhirst.com/news/2019/cherry-blossoms-in-paris

β) έχει κάνει στα νιάτα του του διάφορα παλαβά,
όπως να βαφτεί με μπλε βούλες που τις έδειχνε για μια λίρα...
https://www.theguardian.com/artanddesign/shortcuts/2020/apr/14/why-damien-hirst-has-been-talking-about-art-money-and-painted-genitalia



Jake and Dinos Chapman
Great Deeds Against the Dead
277 x 244 x 152.5 cm
1994
(η μητέρα τους είναι Κύπρια, εξ ου και τα μικρά τους ονόματα από το
Ιάκωβος και Κωνσταντίνος)
η ιστοσελίδα του ΤΑΤΕ χαρακτηρίζει το έργο των αδελφών Τσάπμαν
"πορνογραφικό σουρεαλισμό",
το κατακάθι του έργου του Γκόγια,
έχουν εμμονή με το έργο του μεγάλου Ισπανού,
ιδίως τα αιματωβαμμένα του χαρακτικά
"οι καταστροφές του πολέμου"
οι ίδιοι οι καλλιτέχνες παραδέχονται την ακραία αυτή περίπτωση
ιδιοποίησης (σχεδόν αντιγραφής)
λέγοντας:
«Η δουλειά μας προχωρά περισσότερο με καταναγκασμό παρά με έμπνευση»
‘Our work proceeds more by compulsion than by inspiration,’
https://www.tate.org.uk/tate-etc/issue-8-autumn-2006/id-have-stepped-on-goyas-toes-shouted-his-ears-and-punched-him-face
καθαρή περίπτωση της τακτικής του κλονισμού ("shock tactics")
της ομάδας των Young British Artists
και της τέχνης του εντυπωσιασμού


Francisco José de Goya y Lucientes
Plate 39 from The Disasters of War 1810–20 (first pub. 1863)
Etching, fine and large grain aquatint, hatching
15 x 20 cm


Turner Prize
το βραβείο πήρε το όνομά του από το ζωγράφο Τέρνερ,
διοργανώνεται από το μουσείο ΤΑΤΕ
από το έτος 1984
και δίνεται μόνο σε εν ζωή Βρετανούς εικαστικούς καλλιτέχνες


Chris Ofili 
No Woman No Cry  
243.8 centimetres  by 182.8 centimetres
mixed media, including acrylic paint, oil paint, and polyester resin
the canvas is supported by two dried, varnished lumps of elephant dung.
A third lump forms the pendant of the necklace.
βραβείο Τέρνερ 1998




Tate Britain Martin Creed Turner Prize in 2001 for Work No 227 the lights going on and off

Martin Creed
 Work No 227: The Lights Going On and Off (2000-01)
μινιμαλισμός
αντι-υλισμός
δεν επιδέχεται εμπορευματοποίηση
χρήση ταπεινών υλικών
ο καλλιτέχνης ομολογεί:
‘I don’t think of myself as an artist’
 https://www.tate.org.uk/whats-on/tate-britain/exhibition/turner-prize-2001/turner-prize-2001-artists-martin-creed


5ο μάθημα    Τρίτη 7 Απριλίου 2020
βιντεομάθημα  (λόγω καραντίνας κορωνοϊού)


σχετικά κεφάλαια από το βιβλίο
FOSTER-KRAUSS-BOIS-BUCHLOH-JOSELIT Hal Foster et al.,
 Η τέχνη από το 1900. Μοντερνισμός, Αντιμοντερνισμός, Μεταμοντερνισμός
μτφρ. Ιουλία Τσολακίδου, πρόλογος-επιμέλεια Μιλτιάδης Παπανικολάου,
 Τρίτη έκδοση, Αθήνα, εκδόσεις Επίκεντρο, 2013
σ. 451-452
σ. 555-556
Πιέρο Μαντσόνι 
σ. 656-660 
Ρίχτερ, Μπάζελιτς, Κίφερ, νεοεξπρεσιονισμός
&
σ. 664-665
Τιραβανίγια, εγκαταστάσεις σχεσιακής τέχνης
σ. 689-692
Κίκι Σμιθ, Ρόμπερτ Γκόμπερ,
Κρίστεβα,
ΑΠΟΚΕΙΜΕΝΟ  abject


Hitler
1962 110 cm x 130 cm Catalogue Raisonné: 3
Oil on canvas
 στον παραπάνω επίσημο ιστότοπο του Gerhard Richter αναφέρεται πως 
"Believed to have been destroyed" 
όχι ότι κατέστρεψε το περιβόητο πορτρέτο ο ίδιος

προσπάθεια να ξεπεραστεί η μεταπολεμική απώθηση της πρόσφατης αιματoβαμμένης 
γερμανικής ιστορίας
βασικοί συντελεστές: Ρίχτερ, Μπάζελιτς, Κίφερ
(ο καθένας. όμως με διαφορετικούς τρόπους)

Robert Storr talks about Gerhard Richter's cycle of paintings '18 October 1977'.



Beerdigung
Funeral    1988 200 cm x 320 cm


Ο Ρίχτερ επικεντρώνεται στο πολύ πρόσφατο παρελθόν
π.χ με τη σειρά 15 έργων του με τίτλο  "18 Οκτωβρίου 1977"
που έχουν ως θέμα το θάνατο μελών  ομάδας
Baader-Meinhof που βρισκόταν σε απομόνωση, στη φυλακή

https://www.gerhard-richter.com/en/art/paintings/photo-paintings/baader-meinhof-56/funeral-7699/?&referer=search&title=beerdigung&keyword=beerdigung

θαμπή εικόνα /  παροδικότητα
αίσθηση κίνησης
μεγάλες διαστάσεις ιστορικού πίνακα
δε συμφωνεί όμως με την τακτική του ένοπλου αντάρτικου:
“The pictures are also a leave-taking, in several respects. Factually: these specific persons are dead; as a general statement, death is leave-taking. And then ideologically: a leave-taking from a specific doctrine of salvation and, beyond that, from the illusion that unacceptable circumstances of life can be changed by this conventional expedient of violent struggle."



untitled 1996 (Tomorrow is Another Day) (1996) 
 Rirkrit Tiravanija




Rirkrit Tiravanija
 Cooking and Drawing Event at Art Basel 2011


Rirkrit Tiravanija
Untitled (Free/Still). 1992/1995/2007/2011-.
Refrigerator, table, chairs, wood, drywall, food and other materials; dimensions variable. Gift of Mr. and Mrs. Eli Wallach (by exchange). © 2012 Rirkrit Tiravanija


Rirkrit Tiravanija
Untitled (Free) at 303 Gallery in New York   1992
https://www.moma.org/explore/inside_out/2012/02/03/rirkrit-tiravanija-cooking-up-an-art-experience/


Jacques-André Boiffard. 
 Big Toe (Male subject, 30 years old) (Gros Orteil [sujet masculin, 30 ans]). 1929.
 Gelatin silver print, 12 3/16 × 9 7/16" (31 × 23.9 cm).
 Centre Pompidou, Musée National d’Art Moderne, Paris.

Boiffard produced works that isolated bodily fragments such as the toe, the head, and the mouth, making them appear uncanny and unfamiliar. His Big Toe (fig. 1), for example, emerges from darkness, each crease of skin and fleck of dirt of its sug-gested topography revealing a consummate strangeness. 

 https://www.moma.org/interactives/objectphoto/assets/essays/Hauptman_ORourke.pdf

unheimlich, uncanny, ανοίκειο


Robert Gober (b. 1954)
Untitled Candle 
 beeswax, string and human hair
(20.3 x 12.3 x 16.5 cm.)
Executed in 1991
τρίχες κολλημένες, φριχτό!

ανάλυση του έργου του Γκόμπερ
στο
http://artandtoday2009.blogspot.com/2009/08/art-body-robert-gober.html
αντιπαραβάλλει:
αρσενικό/θηλυκό
εσωτερικό / εξωτερικό
δημόσιο / ιδιωτικό
έμψυχο/άψυχο
παρουσία/απουσία
παιδικές αναμνήσεις/ σημερινές εμπειρίες

his work as it is informed both by
 his catholic upbringing and by his homosexuality




Robert Gober
 Untitled (Torso) 1999
παραπέμπει στην έννοια του αποκείμενου


Robert Gober
  Untitled 1991 
 ρεαλισμός
τεμαχισμένο κάτω μέρος σώματος
με προσθήκη κεριών
εποχή πανδημίας του  AIDS
 




  Robert Gober
Untitled (Long Leg)    1990-93
Wood, leather, cotton, wax, and hair
αδυναμία του ανθρώπου να υπάρξει ως ολότητα ::
κι αυτός φτιάχνει εκμαγεία μελών του σώματος
σχέσεις:
σεξουαλικής επιθυμίας/ θανάτου/ αισθητικής εμπειρίας





Kiki Smith
 Untitled, 1995
 https://fineartmultiple.com/blog/kiki-smith-human-body/
her art was free of “taboos, embarrassments or shame”
 αντιμετώπιση του γυμνού σώματος


 It was the death of many of Kiki Smith’s friends and then of her own sister, Beatrice, to complications arising from AIDS in 1988 that first prompted her investigations into the physicality and mortality of the human body. She already had anatomical experience, having spent a period of time studying to become an emergency medical technician



Kiki Smith
Blood Pool,  1992
στάση εμβρύου
η φρικιαστική λίμνη αίματος
σπονδυλική στήλη - μια διπλή σειρά εξωθημένων οστών
που μοιάζουν με δόντια,
επίθεση κατά του πατριαρχικού καθεστώτος;

εμμονή με το ανθρώπινο σώμα:
το εξετάζει, παραμορφώνει, τεμαχίζει,
κάνει φανερό ό,τι είναι ιδιωτικό (κρυφό)

“I use the body because it is our primary vehicle for experiencing our lives,” she has explained. “It’s something everyone shares.”


Kiki Smith
Intestine
1992
Cast bronze
914.4 x 20.8 x 30.5 cm

https://www.saatchigallery.com/artists/artpages/kiki_smith_7.htm
 μορφική αναπαράσταση
μια γραμμή από ορείχαλκο μήκους δέκα μέτρων
πρόκειται για παρόρμηση θανάτου
απώλεια του εσωτερικού / απώλεια εαυτού


Kiki Smith
Untitled    (γυναίκα και άνδρας)
1990
https://whitney.org/collection/works/7646
το μόνο μου μένει είναι το σώμα
τα υπόλοιπα είναι κοινωνικοί ρόλοι
 Two figures, one male and one female,
hang limply from adjacent poles;
 milk drips from the woman’s breasts
and semen runs down the man’s legs
.
Although these are life-giving secretions,
both figures appear suspended in a state near death,
their heads bowed languidly.



Kiki Smith 
Tale (1992)
 http://contemporaryart2011.blogspot.com/2011/01/kyra-poon-talks-on-kiki-smith-tale-1992.html
ένα είδος μεταφεμινισμού,
γυμνή γυναικεία μορφή στα τέσσερα σέρνει πίσω της 
χυμένα απόβλητα και σπλάχνα

Julia Kristeva 
 in her 1980 work 
Powers of Horror: An Essay on Abjection 
describes subjective horror (abjection) as the feeling when an individual experiences, or is confronted by (both mentally and as a body), what Kristeva calls one's "corporeal reality", or a breakdown in the distinction between 
what is Self and what is Other.

 Kristeva herself commented:
 ‘refuse and corpses show me what I permanently thrust aside in order to live’.
"ΤΑ ΑΠΟΡΡΊΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΤΏΜΑΤΑ ΜΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΙ ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΩ ΣΥΝΕΧΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ"


POWERS OF HORROR An Essay on Abjection  
JULIA KRISTEVA
 Translated by LEON S. ROUDIEZ
το βιβλίο σε pdf

abject art (TATE)
artworks which explore themes that transgress and threaten our sense of cleanliness and propriety particularly referencing the body and bodily functions



Robert Gober,
 Untitled (Man Coming Out Of Woman), 1993-94
abject art
η επιστροφή του σώματος μετά από τη μακροχρόνια απόρριψή του από
ποπ, μινιμαλισμό, εννοιολογική τέχνη,
επιστρέφει όμως
άρρωστo, βρόμικο, πληγωμένο, μελαγχολικό
δηλαδή Abject
https://www.artspace.com/magazine/interviews_features/book_report/what-is-abject-art-tell-me-thats-not-what-i-think-it-is-56210



abject art είπατε; για δείτε το βιντεάκι Nexus Vomitus, 2011
της 17χρονης καλλιτέχνιδας περφορμανς,
Millie Brown, 
κυριολεκτικά... εμετικό!?!?


Merda d'artista 
 Piero Manzoni
παρωδεί την αντίληψη ότι ο καλλιτέχνης βγάζει προς τα έξω το εσωτερικό του...


Anselm Kiefer
Νυρεμβέργη, (1982)
acrylic, emulsion and straw on canvas
http://jwjdartas.blogspot.com/2013/10/anselm-kiefers-nuremberg-analysis.html



Margarete (1981) 
 Anselm Kiefer
https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/art/great-works/margarete-1981-by-anselm-kiefer-saatchi-collection-970630.html
εμπνευσμένο από το ποίημα του Paul Celan
Todesfuge  φούγκα θανάτου
γερμανικά
αγγλική μετάφραση

η Γερμανία έχει ακρωτηριάσει τον εαυτό της μετά το ολοκαύτωμα,
τα κίτρινα στάχια σαν τα ξανθά μαλλιά της Μαργαρίτας
ανεβαίνουν στον ουρανό όπως ο καπνός από τα κρεματόρια
των ναζιστικών στρατόπεδων εξόντωσης...

ο ζωγράφος αποφασίζει να σπάσει τη σιωπή για το πρόσφατο παρελθόν της χώρας του που είχε επιβάλει η συλλογική ντροπή   Kollektivschuld
των Γερμανών λόγω του ναζισμού

Vergangenheitsbewältigung
struggle to overcome the [negatives of the] past
public debate within a country on a problematic period of its recent history—in Germany on National Socialism, in particular

Education After Auschwitz
Theodor Adorno




Anselm Kiefer >

Departure from Egypt

Oil, straw, lacquer, and lead on canvas



Anselm Kiefer 
  Auszug aus Aegypten
 (Departure from Egypt) (1984) 
 https://www.moma.org/collection/works/34137
αφηρημένο τοπίο
κρατάει μια μέση στάση ανάμεσα σε Μπάζελιτς και Ρίχτερ
 








από τη σειρά φωτογραφιών "Besatzungen" "Κατοχές"
αναφορά στο ρομαντικό πίνακα του
Caspar Friedrich Der Wanderer über dem Nebelmeer
"o Περιπατητής πάνω από την ομίχλη"
σύνδεση με μνήμη και ιστορία



Anselm Kiefer 
-Heroische Sinnbilder
ηρωικά σύμβολα
συνδέεται με πιο τολμηρό τρόπο με την ιστορία
και το ναζιστικό παρελθόν της Γερμανίας 

μια παρωδία ταξιδιωτικών εντυπώσεων
Anselm Kiefer: 
"Zwischen Sommer und Herbst 1969 habe ich die Schweiz, Frankreich und Italien besetzt. Ein paar Photos"
"μεταξύ καλοκαιριού και φθινοπώρου του 1969
κατέκτησα την Ελβετία, τη Γαλλία και την Ιταλία"
μια περφόρμανς όπου χαιρετάει ναζιστικά Hitlergruß
(ο χαιρετισμός αυτός ήταν υποχρεωτικός για τους πολίτες
την εποχή του ναζισμού, και μεταπολεμικά
είναι παράνομος στη Γερμανία, Αυστρία και άλλες χώρες)
 εξερεύνηση της αισθητικής του ναζισμού;;;


Die große Nacht im Eimer
η μεγάλη νύχτα πήγε στράφι
Georg Baselitz
ελαιογραφία 1963
ημιπαραστατική γλώσσα
impasto
απόπειρα συνέχειας του εξπρεσιονισμού 
που είχε καταδικαστεί από το ναζιστικό καθεστώς
ο ρόλος του ατόμου στο κατακερματισμένο και άγονο
πολιτιστικό τοπίο στη μεταπολεμική Γερμανία,
καταστροφή και επιβίωση
παραμόρφοση
ρομαντικά & εξπρεσιονιστικά στοιχεία
επιρροές από:
Lucas Cranach, Albrecht Dürer, Casper David Friedrich, και Emil Nolde

Λάζαρος 1984
https://collections.mfa.org/objects/34735

"δείπνο στη Δρέσδη"   1983
 Nachtessen in Dresden
 Georg Baselitz
 https://artsandculture.google.com/asset/supper-in-dresden-georg-baselitz/mwEiozAZ8GqcAg
τα πρόσωπα παρουσιάζονται ανάποδα
όχι ο Μυστικός Δείπνος
αλλά σαν το δείπνο Εξπρεσιονιστών στις αρχές του 20ου αιών:
Ernst Ludwig Kirchner,  Karl Schmidt-Rotluff,  Otto Müller και Erich Heckel,
επιστροφή στην αναπαραστατική ζωγραφική μετά από δεκαετίες αφηρημένων έργων
παραπέμπει στη μνήμη



https://www.gerhard-richter.com/en/art/paintings/photo-paintings/candles-6/candle-4609
 Gerhard Richter (1932- )
το κερί
Kerze, 1982
 90 cm x 95 cm Catalogue Raisonné: 512-1
Oil on canva

αναπαραστατική ζωγραφική
επανάκαμψη παραδοσιακών μεθόδων
σχέση ζωγραφικής με μνήμη / ιστορία

 https://www.tate.org.uk/art/art-terms/n/new-spirit-painting
έκθεση στη βασιλική ακαδημία Royal Academy στο Λονδίνο 1981
 νεοεξπρεσιονιστές
Αμερικανοί
 David Salle ,  Eric Fischl
και Βρετανοί
 Paula Rego, Stephen McKenna, Steven Campbell 



διαφορά μεταξύ των Γερμανών νεοεξπρεσιονιστών


Felix Gonzalez-Torres. “Untitled.” 1991
δες
https://www.moma.org/explore/inside_out/2012/04/04/printout-felix-gonzalez-torres/



προβλήματα φύλου

Zoe Leonard (1961- )


επαναπλαισίωση σχολικής φωτογραφίας της β' τάξης
προβληματισμός για το φύλο
επινόηση λεσβιακής ιστορίας

δες επίσης
https://www.sdrubin.org/blog/2019/2/27/foundation-interview-with-visual-aids-in-poz-magazine-bkc9m

σχετικά με το έργο του Haim Steinbach
Haim Steinbach (1985) Supremely Black. Mixed Media. 78.7 x 167.6 x 33 cm

διάταξη αντικειμένων πάνω σε ράφι
επέμβαση στην τάξη των πραγμάτων
"εξημέρωση των εμπορικών αντικειμένων"
αντίθετα με τον Ντυσάν, ο Στάινμπακ αγκαλιάζει όλα τα αντικείμενα
δεν είναι απλώς readymade
η αύρα της καλλιτεχνικής αυθεντίας υπάρχει
έχουμε στενή σχέση με τα αντικείμενα του χώρου μας
είναι εμβαπτισμένα σε μια οικειότητα

διάβασε τα άρθρα:
1. http://moussemagazine.it/anthony-huberman-haim-steinbach-2012/
2. https://www.allymcginn.com/research-blog/2018/2/10/research-haim-steinbach-forms-of-presentation-a-shelf-as-artwork

η σύγχρονη εκδοχή του Ιερού Κύλικα
αντικείμενα τέχνης που παρουσιάζονται ως σημεία που πρέπει να καταναλωθούν
θεατής/αγοραστής
γνώστης τέχνης/φετιχιστής του σημείου-εμπορεύματος

δες
1. Foster et al. Η Τέχνη από το 1900, γ' έκδοση Επίκεντρο 2013
σ. 644-645
2. https://larevolucionserapatrocinada.wordpress.com/2015/09/05/haim-steinbach-supremely-black-1985/#jp-carousel-1453



4ο μάθημα Τρίτη 31 Mαρτίου 2020
βιντεομάθημα 
(λόγω καραντίνας κορωνοϊού)


Gerhard Richter
Schädel  νεκροκεφαλή 
1983 55 cm x 50 cm Catalogue Raisonné: 548-1
Oil on canvas
θόλωση εικόνας
αποζωγράφιση
διαπλατωνική αναπαράσταση της αναπαράστασης
ασπρόμαυρο
κριτική της δυνατότητας της όρασης
memento mori



Von der RAF entführt: Hanns-Martin Schleyer im Oktober 1977


έκθεση στο Museum Haus Esters, Krefeld, Germany
 https://www.gerhard-richter.com/en/exhibitions/gerhard-richter-18-oktober-1977-367
πίνακες νεκρών μελών της οργάνωσης RAF από φωτογραφίες στον τύπο



Tote
Νεκρός 1988   1988   διαστάσεις 62 cm x 67 cm




Erschossener 1
Man Shot Down 1
1988 100 cm x 140 cm Catalogue Raisonné: 669-1
Oil on canvas
ιστορική ζωγραφική δεκαετίας του 1980
ερμηνεύει δεν αντιγράφει την εικόνα


https://www.headstuff.org/culture/history/blood-leaves-baader-meinhof-death-night/
φωτογραφία του κελιού όπου φαίνονται οι προσφερόμενες από το κράτος ανέσεις στους τρομοκράτες

Zelle  Cell
1988,      200 cm x 140 cm Catalogue Raisonné: 670
Oil on canvas
ο αντίστοιχος πίνακας του Γκέρχαρντ Ρίχτερ


Erhängte
κρεμασμένη   1988

depicts Gudrun Ensslin, a leading member of the Red Army Faction (RAF), that hanged herself on the bars of her cell in the prison Stuttgart-Stammheim.



Gudrun Ensslin hanged

1977, a picture of Gudrun hanged in her cell. She put a cover on to hide her supposed suicide and also to hide her corpse. But who could see her dead body in this empty cell? Germany in Autumn is a collective movie, an artistic reaction to the period. This masterpiece gives a kaleidoscopic and complex vision about what happened a few weeks after October 1977. The most impressive movie about the RAF.









τρία είδη προπαγανδιστικών "ρεαλισμών" που βίωσε ο Ρίχτερ
ναζιστικός, σοσιαλιστικός, καπιταλιστικός
συνδιαλλαγή με τη γερμανική μνήμη


Gerhard Richter
Betty,  1988 102 cm x 72 cm  
Catalogue Raisonné: 663-5
Oil on canvas
φωτορεαλιστική ζωγραφική
ξεγιελιέσαι ότι είναι φωτογραφία
αναίρεση προσωπογραφίας 
(η κόρη του αποστρέφει το πρόσωπό της... από το "φακό")
μοναδική έγχρωμη
επανανομιμοποίηση της ζωγραφικής


ανάλυσ της φωτογραφίας "Μπέτυ"





“Leben mit Pop”1963
ζώντας με την ποπ
μια περφόρμανς των Gerhard Richter και Konrad Lueg
μέσα στο πολυκατάστημα επίπλων Berges στο Ντύσελντορφ
https://www.goethe.de/en/kul/bku/20368676.html



Haim Steinbach
Untitled (graters, Victorian iron banks),   1990
τρίφτες τυριού
 Haim Steinbach 
Installation "Display #67 - Forsythia - PLS5/2SB"
at Louis Vuitton Maison, 2010
η τέχνη συνδέεται με μάρκες προϊόντων
οι καλλιτέχνες εκθέτουν σε εμπορικό κατάστημα


The Pictures Generation, 1974-1984
  was an exhibition at The Metropolitan Museum of Art (The Met) in New York City that ran from April 29 – August 2, 2009.[1] The exhibition took its name from Pictures, a 1977 group show organized by art historian and critic Douglas Crimp (1944-2019) at New York City's Artists Space gallery.[2] In his catalogue essay for the 1977 show and a 1979 expansion of the essay published in the journal October, Crimp outlined a framework to describe shared themes in the work of the five artists he presented. In general, these were an interest in representational imagery, and references to mass media that the artists explored through “processes of quotation, excerptation, framing, and staging.”
Artists in the Met exhibition included art stars of the 1980s such as Cindy Sherman, Barbara Kruger, Louise Lawler, Robert Longo, David Salle, Richard Prince, Jack Goldstein and Sherrie Levine, together with lesser-known contemporaries such as Troy Brauntuch and Michael Zwack. It also featured some of the group's artistic predecessors including John Baldessari and Allan McCollum.[9] The artists in Crimp's 1977 show were Troy Brauntuch, Jack Goldstein, Sherrie Levine, Robert Longo and Philip Smith. For the 1979 expansion of his catalogue essay, Crimp deleted Philip Smith and added Cindy Sherman.[3]
 
As time has gone on, other writers have argued that artists not included in the Metropolitan Museum of Art show, such as Eric Fischl and Julian Schnabel, were a part of this group. Norman Rosenthal, the curator of Schnabel's 2011 retrospective at the Museo Correr in Venice, in that show's catalogue calls the artist "a leader and an outsider of the so-called Pictures Generation". Gary Indiana has proposed further artists as having been part of this group despite the exclusion of their work from the Metropolitan Museum's exhibition, including Walter Robinson

Arranged by Barbara and Eugene Schwartz, 1983
Gelatin silver print      (32.4 x 55.6 cm)
Louise Lawler
Lawler has photographed pictures and objects in collectors’ homes, in galleries, on the walls of auction houses, and off the walls, in museum storage.
δες Foster & al. γ' έκδοση 2013 επίκεντρο   σ. 625


3ο μάθημα Τρίτη 10 Mαρτίου 2020


michael asher
untitled 1974
at the Claire S. Copley Gallery in Los Angeles
ΘΕΣΜΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ
εποχή παντοδυναμίας των θεσμών: μουσεία, γκαλερί, επιμελητών κλπ.




o πίνακας "τα σπαράγγια" του 1880, του Μανέ,
στο μουσείο Βάλραφ-Ρίχαρτς στην Κολωνία

η ανακοίνωση που έβαλε ο Χάακε για τον τραπεζίτη και φιλότεχνο Αμπζ
λήμμα σχετικό με το δωρητή και την προέλευση του έργου
PROVENANCE = a record of ownership of a work of art or an antique, used as a guide to authenticity or quality.


“For Haacke, institutional critique is an attempt to re-contextualize the sphere of the aesthetic, with its socioeconomic and ideological underpinnings, in a somewhat mechanistic manner. ”
(Foster,2004)

In 1974 in his home town Cologne in Germany on the occasion of the 150th anniversary of the Wallraf-Richartz Museum, Haacke participated in the ‘Project 74’ exhibition. He provided a series of 10 panels revealing the origin of Manet’s ‘Bunch of Asparagus’ (1880). This painting was donated to the Museum in 1968 by the Friends of the Wallaraf-Richartz Museum, under the leadership of its chairman, Hermann Josef Abs, in memory of Konrad Adenauer, the Federal Republic of Germany’s first chancellor.

The last panel was an analysis of Abs’s background – he had been a prominent banker and financial adviser of Hitler’s Reich during the second world war. After the war he had been put into a position of particular power again and reminded there through the 60’s up to the moment of his gift to the Museum.





7η Μπιενάλε της Αθήνας
 25 Σεπτεμβρίου έως τις 29 Νοεμβρίου του 2020
https://athensbiennale.org/7th-athens-biennale-2020-eclipse/ 
Ο τίτλος της έκθεσης αναδεικνύει την ολοένα και πιο θολή αντίληψη που έχουμε για την πραγματικότητα εξαιτίας μιας κατάστασης διαρκούς ρευστότητας την οποία βιώνουμε σήμερα. Η ECLIPSE ασχολείται με τις κοινωνικές, πολιτικές και πνευματικές αλλαγές που συντελούνται

«Με το βλέμμα στραμμένο στο παρόν και το μέλλον, το Ίδρυμα Ωνάση και η Μπιενάλε της Αθήνας συνομιλούν με την εποχή και λειτουργούν βάσει της στιγμής και της κατάστασης. Θέλουμε να είμαστε η συγκολλητική ουσία ανάμεσα σε ανθρώπους και ιδέες, να εγείρουμε συζητήσεις για τα μεγάλα θέματα των καιρών μας. Έκλειψη, λοιπόν, για να ξαναβγούμε στο φως, με ισχυρό κοινωνικό και πολιτικό αποτύπωμα, εδώ που συμβαίνει η ζωή, εδώ στην Αθήνα» 

— Αφροδίτη Παναγιωτάκου, διευθύντρια πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση




THE SHED
New York City. Opened on April 5, 2019

the performance hall whose retractable shell
is the signature flourish
 of the 200,000-square-foot structure’s flexible design.

το ίδιο το "ΚΕΝΤΡΟ ΤΕΧΝΩΝ" arts center είναι ένα σύγχρονο έργο
η ίδια η αρχιτεκτονική καθορίζει την παραγωγή των έργων



 A New Spirit in Painting 
 a major exhibition at the Royal Academy in London
 in 1981
  Neue Wilden
 Transavanguardia
στις ΗΠΑ
 David Salle
and Eric Fischl 
in Britain
 Paula Rego,
Stephen McKenna,
 Steven Campbell and
the abstract painter Sean Scully.


The 1980s are often crudely summarized as being years of excess
Gordon Gekko in the 1987 movie Wall Street
"Greed is good’" 


Neo-Expressionism

                                                 JULIAN SCHNABEL (1951- )



                           Julian Schnabel
                    The Exile, 1980
               Mixed media on wood, antlers
                                        90" x 120"
 http://www.julianschnabel.com/paintings/lost-objects-lost-objects/wood-lost-objects/exile

συνδυασμός μοντέρνας παραστατικότητας & αφαίρεσης
εκλεκτικισμός
μορφή Καραβάτζιο
(Caravaggio's           Boy with Basket of Fruit
APPROPRIATION PAINTING
ο μεταμοντερνισμός "ανακυκλώνει το παρελθόν

The antler paintings form a small but significant group which was painted directly after the earliest plate paintings. Schnabel was attracted to the antlers because of their thorn and veinlike shape, the beautiful material and the memory of death that hovers around them.These paintings, particularly Exile, 1980, and Prehistory: Glory, Honor,Privilege and Poverty, 1981, use the antlers not to disjoin the surface of the painting as the plates do but to add another distinct element of drawing to the composition. If cubism can be understood as the attempt to capture three-dimensional space on a two-dimensional surface, then Schnabel’s paintings seek to reverse that process. 
Confronted with painting as a predetermined discipline, the artist escapes its dictates by adding physical depth.
http://marenzi.com/texts/PaintingToSculpture.pdf 


St. Francis in Ecstasy
Julian Schnabel, 
1980
ΜΊΞΗ ΥΛΙΚΩΝ


To be honest, I am not sure how the title relates to the painting. What is evident though is that unorthodox medium for art. I like the 70/30 blend between the plates with the texture and substance it provides versus the traditional painting for the face. I really like how abrupt and sudden the transition is between the plates and the smooth brush strokes near the face. Such abruptness forces me to analyze both sides almost as if they are not a part of the same image. That is also a hallmark of the style with such brutal abruptness of color, detail and pattern in a painting! I believe it was that contrast that Mr. Schnabel was looking for! I found that to be very unique and I felt it would be a good way to capture the neo-expressionist style for abstraction.
 https://kem12993jk.wordpress.com/2014/04/05/neo-expressionism-a-modern-day-interpretation/

SANDRO CHIA
WATER BEARER 1981
the male figures in Chia's pictures are searching for something, or perhaps that they are pilgrims of a sort, for they often seem bound on some unidentified mission. They are, the artist points out, figures born of painting and thus possessed of a strong code of morals and justice, for the rules of painting are strict and the responsibilities heavy. He sees them as having something in common with heroes and with monks, and their moment of action in his painting as being their moment of ecstasy. Embodying thus the moral lessons of painting they become part of man's great pursuit of the absolute and their existence a physical step towards mystery.

The boy carrying a fish recalls the story of Tobias in the Apocrypha (Tobit 6, vv. 2–3), who was told by an angel to take a large fish with him on his journey to find a bride. The story was often painted during the Italian Renaissance, although not in the same way. There is no specific connection to Chia's painting, but he confirmed that the subject was relevant to it, as part of the same family of images.

Jörg Immendorff

"Café Deutschland" - politischer Zyklus aus den 70ern

Manche sahen in ihm zeitlebens lediglich einen besseren Bühnenmaler. Für andere war und ist er der wichtigste politische Maler der 70er-Jahre. Auf jeden Fall aber war er einer der bekanntesten und international erfolgreichsten deutschen Nachkriegskünstler. Die meisten verbinden seinen Namen mit dem Zyklus politischer Malerei aus der Mitte der 70er-Jahre, dem "Café Deutschland". Der Maler sah, wie er in einem Interview erklärte, "die deutsche Teilung immer als Weltproblem. Also, die beiden deutschen Teilstaaten als Pufferzonen, als Stoßstangen der beiden Weltautos, die drohten ineinander zu crashen. Ich konnte andere nicht begreifen, die die Brisanz dieses Themas nicht kapierten."



POSTMODERN ARCHITECTURE

Piazza d'Italia
 is an urban public plaza located behind the American Italian Cultural Center at Lafayette and Commerce Streets in downtown New Orleans, Louisiana
 Completed in 1978 according to a design by noted
 postmodern architect
 Charles Moore

550 Madison Avenue
Manhattan
  formerly known as the Sony Tower
or Sony Plaza
and before that the AT&T Building
Philip Johnson and John Burgee



neo conceptual artist:
Jenny Holzer
 (American, 1950-)
Creation date: 1982
Spectacolor Board, Times Square, New York City; 
sponsored by The Public Art Fund
Multimedia work

εικαστικός λόγος / διαφήμιση
εννοιολογικό έργο
αλλά όχι τόσο "απόκρυφο"
συνθήματα
truisms
προσπάθεια υπόσκαψης της ιδέας χαμηλής / υψηλής τέχνης

 © 1985 Jenny Holzer, member Artists Rights Society (ARS), NY


5 ways Jenny Holzer brought art to the streets 
 https://www.tate.org.uk/art/artists/jenny-holzer-1307/5-ways-jenny-holzer-brought-art-streets
Holzer hoped they would prompt people to recognise and question the 'usual baloney they are fed
in daily life.
(τι "σανό" μας ταΐζουν...)


συνέντευξη της Jenny Holzer στο μουσείο Guggenheim το 1990
κριτική της τέχνης ενάντια στους θεσμούς
https://www.guggenheim.org/wp-content/uploads/2018/08/9009106_01_9009107_01-Jenny-Holzer-Lecture.pdf


US artist Jenny Holzer smiles in front of her installation 'Red Tilt' in the museum in Goslar, Germany, 18 October 2002
 ρευστά κινούμενα μηνύματα




Men in the Cities - Men Trapped in Ice 1980.
ROBERT LONGO
 Charcoal and graphite on paper. 60 x 40 inches/152.4 x 101.6 cm, each panel. Collection Mera and Donald Rebell, New York
photo-realistic drawings of falling, suit-wearing New Yorkers
https://de.phaidon.com/agenda/art/articles/2016/january/06/get-to-know-robert-longo-s-men-in-the-cities/

After Walker Evans: 4
Sherrie Levine
manipulated appropriation 
 https://www.metmuseum.org/art/collection/search/267214
 "η σειρά αυτή οικειοποιημένων φωτογραφιών
είναι μια ιστορία χαμένων ελπίδων να παραχθεί νόημα,
η αδυναμία να ξανασυλάβεις το παρελθόν
ή τις δικές σου χαμένες ψευδαισθήσεις"
series tell the story of our perpetually dashed hopes to create meaning, the inability to recapture the past, and our own lost illusions


2ο μάθημα Τρίτη 3 Mαρτίου 2020



Merda d'artista, 1961
Piero Manzoni
ο προκλητικός Ιταλός είχε γράψει σε γράμμα στο φίλο του Ben Vautier :
"αν ένας συλλέκτης θέλει κάτι προσωπικό από έναν καλλιτέχνη, τι πιο προσωπικό από τα ίδια του τα κόπρανα; "
ε λοιπόν το 2016, μια από τις περιβόητες κονσέρβες του πουλήθηκε σε δημοπρασία (Asta n. 385 Lotto n. 278 - esemplare numero 69) στο οίκο Il Ponte Casa d'Aste του Μιλάνου €275,000!!!
https://www.ponteonline.com/en/auctions/lot-details/385-278/



Piero Manzoni    (1933-1963)
firma una Scultura vivente,  
 gennaio 1961



δίκη Μπρανκούζι για τη μεταφορά του έργου του "πουλί στο χώρο" 1926





Zone de Sensibilité Picturale Immatérielle  1959
ζώνη άυλης εικαστικής ευαισθησίας
 Yves Klein
περφόρμανς

The work involved the sale of documentation of ownership of empty space (the Immaterial Zone), taking the form of a cheque, in exchange for gold; if the buyer wished, the piece could then be completed in an elaborate ritual in which the buyer would burn the cheque, and Klein would throw half of the gold into the Seine. The ritual would be performed in the presence of an art critic or distinguished dealer, an art museum director and at least two witnesses.
 https://en.wikipedia.org/wiki/Zone_de_Sensibilit%C3%A9_Picturale_Immat%C3%A9rielle


για τα θέματα:
α) αυθεντικότητα του έργου τέχνης
β) χειρονομία του καλλιτέχνη
&
γ)  τη σχέση με... την μπανάνα "Comedian" 2019, του Maurizio Cattelan
δες το άρθρο
Before Maurizio Cattelan's Banana, There Was Yves Klein's Zone de Sensibilité Picturale Immatérielle


Robert Morris Document 1963
(Document of aesthetic withdrawal)
Δήλωση αισθητικής αποχώρησης
δες τη φωτογραφία στο βιβλίο
  Foster et al. 2013, σ. 574
με τη δήλωση αυτή ο καλλιτέχνης ΑΠΕΣΥΡΕ
από το έργο του "Litanies"
κάθε αισθητική ποιότητα και περιεχόμενο


Wim Delvoye
Tim 2006
The man who sold his back to an art dealer
 https://www.bbc.com/news/magazine-38601603
O Tim Steiner πούλησε το τατουάζ που του έφτιαξε ο Βέλγος καλλιτέχνης
Wim Delvoye σε Γερμανό συλλέκτη τέχνης!
Όταν πεθάνει το δέρμα του θα μπει σε κάδρο...
Προς το παρόν εκθέτει την πλάτη του σε εκθέσεις.



'Die'
 Tony Smith  (1912 - 1980)
 architectural designer, sculptor, visual artist
 

to die = πεθαίνω
die = ζάρι
die = καλούπι 

model 1962, fabricated 1968
steel with oiled finish
overall: 182.9 x 182.9 x 182.9 cm (72 x 72 x 72 in.)
δηλαδή διαστάσεων 6 επί 6 επί 6 πόδια
(6 πόδια όμως είναι και το παραδοσιακό βάθος ... του τάφου!)
 gross weight: 500 lb. = 227 kgr

επηρεασμός από τα βιώματά του;;;
Tony contracted tuberculosis around 1916, which lasted through much of elementary school. In an effort to speed his recovery, protect his immune system, and protect his siblings, his family constructed a one-room prefabricated house in the backyard. He had a full-time nurse and had tutors to keep up with his school work; he sporadically attended Sacred Heart Elementary School in Newark. His medicine came in little boxes which he used to form cardboard constructions.



Carl Andre  
Equivalent V 1966-69
 Ισοδύναμο 5
 Foster et al. 2013, σ. 511
 

Richard Serra
 One Ton Prop sculpture – The summation of his work
https://publicdelivery.org/richard-serra-one-ton-prop/
Υποστήριγμα ενός τόνου (πύργος από τραπουλόχαρτα) 1969
 Foster et al. 2013, σ. 580 


 ξαναφτιαγμένο το 1986
Lead antimony, four plates,
Each plate 48 x 48 x 1" (122 x 122 x 2.5 cm)
 https://www.moma.org/learn/moma_learning/richard-serra-one-ton-prop-house-of-cards-1969-refabricated-1986/
 εμπνεύστηκε το έργο από το ρήμα  “to prop” = υποστηλώνω
που περιέχεται στη λίστα ρημάτων του
φαίνεται ότι θα καταρρεύσει, αλλά στέκεται μια χαρά




Asphalt Rundown (1969) 
 Robert Smithson
Ροή ασφάλτου Ρώμη Οκτώβριος 1969
 Foster et al. 2013, σ. 550



Robert Smithson
Spiral Jetty
Σπειροειδής αποβάθρα 1970
Foster et al. 2013, σ. 587-8

Diaart Spiral jetty
https://www.diaart.org/media/_file/brochures/smithson-robert-spiral-jetty-2.pdf


Joseph Kosuth One and Three Chairs 1965
Μία και τρεις καρέκλες
Foster et al. 2013, σ. 576 

"I used common, functional objects - such as a chair - and to the left of the object would be a full-scale photograph of it and to the right of the object would be a photostat of a definition of the object from the dictionary. Everything you saw when you looked at the object had to be the same that you saw in the photograph, so each time the work was exhibited the new installation necessitated a new photograph. I liked that the work itself was something other than simply what you saw. By changing the location, the object, the photograph and still having it remain the same work was very interesting. It meant you could have an art work which was that idea of an art work, and its formal components weren't important."


Shigeko Kubota  
Vagina Painting
ζωγραφική αιδοίου
Foster et al. 2013, σ. 496
performed during Perpetual Fluxfest, Cinematheque,
 New York, July 4, 1965 
https://www.moma.org/collection/works/126778


Because it also critiqued Jackson Pollock‘s action paintings, many labeled the performance as a feminist work of art.
However, Kubota disclosed she never saw herself as a “feminist.” In an interview with the Brooklyn Rail in 2007, she told the paper,
Male or female, art is art. People can put me in the Feminist category all they want, but I didn’t think I can make any real contribution other than my work as an artist.



“When Attitudes Become Form” at Kunsthalle Bern, 1969
Όταν οι στάσεις γίνονται μορφή
 Foster et al. 2013, σ. 578
Μεταμινιμαλισμός
Curated By: Harald Szeemann
Date: March 22 – April 27, 1969
https://contemporaryartdaily.com/2013/09/when-attitudes-become-form-at-kunsthalle-bern-1969/

Reconsidering the exhibition
When Attitudes Become Form
curated by Harald Szeemann: 
form versus “anti-form” in contemporary art

https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/20004214.2017.1362309?needAccess=true#aHR0cHM6Ly93d3cudGFuZGZvbmxpbmUuY29tL2RvaS9wZGYvMTAuMTA4MC8yMDAwNDIxNC4yMDE3LjEzNjIzMDk/bmVlZEFjY2Vzcz10cnVlQEBAMA==




Screening | Marina Abramovic & Ulay, Imponderabilia (1977)
imponderable= αστάθμητος, αβαρής


Abramović & Ulay - Imponderabilia [1977].mp4
Bologna, Galleria d'Arte Moderna 




1ο μάθημα Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2020




















Armory Show, 69th Regiment Armory, New York City, 1913

“It makes me fear for the world,”
 “Something must be wrong with an age which can put those things in a gallery and call them art. The minds that produced them are fit subjects for alienists and the canvases—I can’t call them pictures—should hang in the curio room of an insane asylum.”

















Armory Show, International Exhibition of Modern Art. The Cubist room, Gallery 53 (northeast view), Art Institute of Chicago, March 24–April 16, 1913


 J.F. Griswold, The Rude descending a staircase (Rush-Hour at the Subway). The New York Evening Sun, 20th March, 1913.
έτσι σατίρισε ο σκιτσογράφος τον πίνακα του
Marcel Duchamp
Nude Descending a Staircase (No. 2), 1912



 0,10 Exhibition 1915 petrograd:
 A section of Suprematist works by Kazimir Malevich exhibited for the first time

 το μαύρο τεράγωνο 
φιγουράρει στη γωνία των τοίχων σαν εικονοστάσι
φορητός πίνακας... αλλά τίποτε να δεις!!!

                                   Heartfield's Prussian Archangel

John Heartfield dressed a pig in a Germany military uniform and hung it from the ceiling during The First International Dada Fair in 1920. It was not a huge hit with established authority. The 1920 Dada Fair was also the last Dada fair

The First International Dada Fair, held in Berlin, June–August 1920

εκτός από ζωγραφικούς πίνακες που απευθύνονται στο μάτι,
με ορολογία του  Marcel Duchamp
 "ζωγραφική του αμφιβληστροειδούς",
υπάρχουν επίσης
 οι (πρωτο-εννοιολογικές) πινακίδες
&
το κρεμασμένο "γλυπτό" - στρατιωτικός
ένα "rectified" readymade

interview of Duchamp with Pierre Cabanne,
recorded in Dialogues With Marcel Duchamp (1966):
"Since Courbet, it's been believed that painting is addressed to the retina. That was everyone's error. The retinal shudder! 
Before, painting had other functions: 
it could be religious, philosophical, moral. 
If I had the chance to take an antiretinal attitude, it unfortunately hasn't changed much; our whole century is completely retinal, except for the Surrealists, who tried to go outside it somewhat. And still, they didn't go so far!"
Installation view of First Papers of Surrealism exhibition,
showing Marcel Duchamp’s His Twine 1942

 στερεί από το θεατή τη δυνατότητα να δει τα έργα!
ο επιμελητής κάνει τέχνη


Documenta 14 Athens Highlights

installations and performances by the artists 
Nevin Aladağ, 
Daniel Knorr, 
Joar Nango, 
Emeka Ogboh, 
Kettly Noël,
 Marie Cool Fabio Balducci, and I
brahim Mahama.
 Filmed during the Preview days April 6/7, 2017.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου