Tamara de Lempicka [ραφιναρισμένος κυβισμός, κλασικισμός & Art Deco]

             Tamara Łempicka (born Maria Górska; 16 May 1898 – 18 March 1980)

                                   Tamara de Lempicka
                                             σε ηλικία 31 χρονών

                                        Nude Blue Background, 1923

                                                         perspective 1923

                                              Group of Four Nudes, 1925

                                               The Model 1925

                                                      Kizette in Pink, c.1926

                                                        (η κόρη της)

                                               La Belle Rafaela   1927
The art deco painter met Rafaela while on a walk in a Paris park. Rafaela became her model and her lover.

                                        Andromeda, c.1927-28
Η Ανδρομέδα, πρόσωπο της ελληνικής μυθολογίας, ήταν κόρη του Κηφέα, βασιλιά των Κηφήνων ή των Αντιόπων και της Κασσιόπης ή Κασσιόπειας ή Κασσιέπειας (ή κατ' άλλους της Ιόππης, της κόρης του Αιόλου).^[1] Σύμφωνα με την παράδοση, όταν η Κασσιόπη ισχυρίστηκε ότι ήταν ωραιότερη από τις Νηρηίδες, ο Ποσειδών, για να την εκδικηθεί, προκάλεσε καταιγίδα στην Αιθιοπία, από την οποία πλημμύρισε τη χώρα, και επιπλέον έστειλε ένα θαλάσσιο τέρας, το Κήτος που κατασπάραζε ανθρώπους και ζώα.^[2] Σύμφωνα με το χρησμό του μαντείου του Άμμωνα, για να σωθεί η χώρα έπρεπε η Ανδρομέδα να θυσιαστεί στο τέρας· έτσι την εγκατέλειψαν σ΄ ένα βράχο της ακτής, για να την καταβροχθίσει το Κήτος. Η Ανδρομέδα λοιπόν βρέθηκε δεμένη στο βράχο, στο έλεος του κτήνους. Ο Περσέας ο οποίος επέστρεφε από τη σφαγή της Γοργούς, σκότωσε το Κήτος, την ελευθέρωσε και την παντρεύτηκε αγνοώντας το Φινέα, με τον οποίο ήταν αρραβωνιασμένη η Ανδρομέδα.

                         αυτοπροσωπογραφία στην πράσινη Μπουγκάτι  1929

The Two Girlfriends, painted 1930 The Two Girlfriends, painted 1930
                                                  the two girlfriends 1930

              Adam and Eve, 1931, Oil on panel, 116 x 73 cm, Private collection

                                       Jeune fille en vert   1931

                           Surrealist Hand 1947.
                                       Oil on canvas.

Carroll Dunham “Bathers”

 

Carroll Dunham  [1949- ]

Painting is a relatively recently manifestation of humanity’s ancient effort to understand and exploit pictorial space generally understood to consist of sheets of colored paste spread manually across primarily rectilinear planar supports embodying illusionistic or quasi-narrative properties although each of the previous characteristics have been challenged and contradicted to great theoretical and expressive effect without the loss of basic categorical integrity testimony to paintings nature as both bounded and infinite and its ability to absorb apparently conflicting attitudes on the part of its creators.

Painting operates at the nexus of intersubjective experience and consensual reality relying on both for its subject matter while remaining stubbornly self-referential, and its content extends into the areas we call psychological social, material (in both the philosophical and economic senses of the word) and—for the lack of a better term—spiritual giving it unusual utility as a tool for studying the evolution of the self of socio-cultural systems and of the complex reciprocities between the two, strikingly manifest within the apparent disconnect within paintings dual nature as a repository of capital and a facilitator of profound contemplation, a perfect storm of the crass, the sacred and the intimately personal.

At a public conversation, his wife, photographer Laurie Simmons, once asked him outright, “What is it with all the female genitalia? Are you a pervert? Are you a feminist? What’s going on?” He didn’t, apparently, have a definitive answer.